
ტრადიციული კარტოფილის ღვეზელი - კარტოფილის ნაზი გულსართით, ხახვითა და კამით. ხრაშუნა გარედან და რბილი შიგნიდან, უგემრიელესი საუზმე ან სნექი ნებისმიერ დროს.
კეფირი ოდნავ შევათბოთ.
დავამატოთ ზეთი, საფუარი, მარილი და შაქარი.
კარგად ავურიოთ, რომ ყველაფერი გაიხსნას.
თანდათან დავამატოთ ფქვილი და კარგად შევაზილოთ რბილ ცომამდე.
ცომიან თასს გადავაფაროთ და გავაჩეროთ დაახლოებით 30 წუთი თბილ ადგილას.
კარტოფილი გავთალოთ და მოვხარშოთ.
ხახვი დავჭრათ წვრილად და მოვხრაკოთ ზეთში.
მოხარშული კარტოფილი კარგად დავსრისოთ კარტოფილის საჭყლეტით ან ჩანგლით.
დავამატოთ მოხრაკული ხახვი, წვრილად დაჭრილი კამა, შავი პილპილი და მარილი.
კარგად ავურიოთ და გავაციოთ.
ამოსული ცომი ერთხელ გადავზილოთ.
თითებზე წავისვათ ზეთი.
ზეთიანი ხელებით ცომისგან გავაკეთოთ მოგრძო გუნდები.
შუაში ჩავდოთ კარტოფილის გულსართი.
შემოვუკრათ პირები და კარგად დავხუროთ.
ტაფაში ჩავასხათ დიდი რაოდენობით ზეთი და გავაცხელოთ.
შევწვათ ღვეზელები საშუალო ცეცხლზე ორივე მხრიდან ოქროსფერ ფერამდე.
ამოვიღოთ და დავალაგოთ ლანგარზე ზედმეტი ზეთის მოსაცილებლად.
მივირთვათ ცხლად.

„დედა ჩემი, კნ. ბარბარე ჯორჯაძისა, ერთი იმ დიასახლისთაგანი იყო, რომელიც ოჯახში შინაურ საქმის გაკეთებას და ოჯახის მოვლა-პატრონობას არ თაკილობდა… განსვენებული, არამც თუ თვითონ იყო დიასახლისი, არამედ იგი სხვებსაც აგულიანებდა და აქეზებდა – რომ ოჯახისთვის მიეხედნათ, ოჯახი ფეხზედ დაეყენებინათ და ეკონომიურად გამაგრებულიყვნენ. მან განიძრახა ქართული სამზარეულოს შედგენა და გამოცემა – რადგან გრძნობდა, რომ ერის წარმატებაში და ცხოვრებაში პირველი ალაგი ჯანმრთელობას უკავია – ეს უკანასკნელი კი დამოკიდებულია კარგ და საღ საზრდოზე. მეორე მხრით ოჯახში საჭმელის რიგზე მომზადებას დიდი ეკონომიური მნიშვნელობა აქვს. გამოუცდელი დიასახლისი ყოველთვის მეტ სანოვაგეს ხარჯავს და მასთან ვერც ნოყიერს და ყუათიან სადილს ამზადებს…”