წყალში გავხსნათ მარილი და შაქარი.
დავუმატოთ გაცრილ ფქვილს და კარგად ავურიოთ.
ასევე დავუმატოთ საფუარი და მოვურიოთ.
დავამატოთ ზეთი და მოვზილოთ რბილი ცომი.
ცომი უნდა იყოს რბილი, ბევრი დამუშავება საჭირო არ არის.
ბოლოს ზეთიანი ხელებით კარგად ჩავზილოთ.
გადავაფაროთ ჩაის ტილო ან საკვები პარკი და დავასვენოთ თბილ ადგილას 30 წუთი.
კარტოფილი გავთალოთ და მოვხარშოთ.
დავსრისოთ კარტოფილის საჭყლეტით კარაქთან ერთად.
დავამატოთ გახეხილი ჭყინტი ან ნაკლებად მარილიანი ყველი და კარგად ავურიოთ.
ცომი გავყოთ 4 გუნდად.
თითოეული გუნდა გავაბრტყელოთ წრიულად.
შუაში ჩავდოთ გულსართის მეოთხედი.
მოვუკრათ ცომს თავი და კარგად დავხუროთ.
ფრთხილად გავაბრტყელოთ ტაფის ზომაზე.
გამოვაცხოთ გახურებულ ტაფაზე ორივე მხრიდან ოქროსფერ ფერამდე.
გამომცხვარ ხაბიზგინას ზედაპირზე წავუსვათ კარაქი.
მივირთვათ ცხლად.

„დედა ჩემი, კნ. ბარბარე ჯორჯაძისა, ერთი იმ დიასახლისთაგანი იყო, რომელიც ოჯახში შინაურ საქმის გაკეთებას და ოჯახის მოვლა-პატრონობას არ თაკილობდა… განსვენებული, არამც თუ თვითონ იყო დიასახლისი, არამედ იგი სხვებსაც აგულიანებდა და აქეზებდა – რომ ოჯახისთვის მიეხედნათ, ოჯახი ფეხზედ დაეყენებინათ და ეკონომიურად გამაგრებულიყვნენ. მან განიძრახა ქართული სამზარეულოს შედგენა და გამოცემა – რადგან გრძნობდა, რომ ერის წარმატებაში და ცხოვრებაში პირველი ალაგი ჯანმრთელობას უკავია – ეს უკანასკნელი კი დამოკიდებულია კარგ და საღ საზრდოზე. მეორე მხრით ოჯახში საჭმელის რიგზე მომზადებას დიდი ეკონომიური მნიშვნელობა აქვს. გამოუცდელი დიასახლისი ყოველთვის მეტ სანოვაგეს ხარჯავს და მასთან ვერც ნოყიერს და ყუათიან სადილს ამზადებს…”